Çevrimdışı
Çekip gitmek istiyorum buralardan,
Buralardan, biraz da kendimden.
Ama insan fiziki olarak gidebiliyor ancak
Nereye gitse aklı kendiyle kalacak
Ne kadar istese de kaçamayacak
Kalbini acıtandan, ruhunu yorandan.
Sormayın fazla, biliyorum kendimden.
Ne kadar kaçsam da yakalanıyorum
Ne kadar sakınsam da yaralanıyorum
Sakınılan göze çöp
Saklanılan ruha ise
Keder batarmış
Ne kadar öldü desen de
Her insanın solunda
Yaşanamamış aşkın
Uktesi yatarmış
Ölmezmiş belki
Kalbi yine atarmış
Kalmaya çalışırmış ayakta
Ama düşer, kalkar
Yine batarmış
An gelir tüm etik değerlerini
Bir anlık öfkeyle şeytana satarmış
Ağlamak gelirmiş içinden
Annesi üzülmesin diye
Dudaklarına kadar gelen feryatları
Sessiz bir çığlık atarak yutarmış
Sormayın fazla, biliyorum kendimden
Bunları aslında yazmıyorum kederimden
Hâlâ emin değilim bu dünyadaki ederimden
Beklentim kalmadı şu kaderimden
Yine de inatla umut etmek deli işidir
Hem pessimist hem pollyannacı olan
Bu dünyada yalnız ruha sahip bir kişidir
Hatırlandıkça, unutulmaya yüz tutan
Gecenin bir vakti uykudan uyandıran
O ağrı o sızı gibi
Hem yara hem deva olan aynı kişidir
P.S: Düşeyazmak, az kalsın düşecek gibi olmak ise
Düşeşiir, az kalsın şiir yazmaktır.
Yani, bu yazılanlar şiire yakın da olabilir uzak da. Bu tanımlama tamamen kendi iç dünyamdan geldi.
Bu tarz düşeşiirler, sonradan isim eklenene kadar düşeşiir 1,2... şeklinde adlandırılacaktır.
Buralardan, biraz da kendimden.
Ama insan fiziki olarak gidebiliyor ancak
Nereye gitse aklı kendiyle kalacak
Ne kadar istese de kaçamayacak
Kalbini acıtandan, ruhunu yorandan.
Sormayın fazla, biliyorum kendimden.
Ne kadar kaçsam da yakalanıyorum
Ne kadar sakınsam da yaralanıyorum
Sakınılan göze çöp
Saklanılan ruha ise
Keder batarmış
Ne kadar öldü desen de
Her insanın solunda
Yaşanamamış aşkın
Uktesi yatarmış
Ölmezmiş belki
Kalbi yine atarmış
Kalmaya çalışırmış ayakta
Ama düşer, kalkar
Yine batarmış
An gelir tüm etik değerlerini
Bir anlık öfkeyle şeytana satarmış
Ağlamak gelirmiş içinden
Annesi üzülmesin diye
Dudaklarına kadar gelen feryatları
Sessiz bir çığlık atarak yutarmış
Sormayın fazla, biliyorum kendimden
Bunları aslında yazmıyorum kederimden
Hâlâ emin değilim bu dünyadaki ederimden
Beklentim kalmadı şu kaderimden
Yine de inatla umut etmek deli işidir
Hem pessimist hem pollyannacı olan
Bu dünyada yalnız ruha sahip bir kişidir
Hatırlandıkça, unutulmaya yüz tutan
Gecenin bir vakti uykudan uyandıran
O ağrı o sızı gibi
Hem yara hem deva olan aynı kişidir
P.S: Düşeyazmak, az kalsın düşecek gibi olmak ise
Düşeşiir, az kalsın şiir yazmaktır.
Yani, bu yazılanlar şiire yakın da olabilir uzak da. Bu tanımlama tamamen kendi iç dünyamdan geldi.
Bu tarz düşeşiirler, sonradan isim eklenene kadar düşeşiir 1,2... şeklinde adlandırılacaktır.